PROCES- & CONFLICTBEMIDDELING
Met een ontwikkelingsonderzoek (Vrije Universiteit Brussel) dat acht jaar in beslag nam ontwikkelde en valideerde Vialogos een probleem en conflict oplossende methode die verschillende partijen met conflicterende verwachtingen en belangen begeleidt bij het vinden van een oplossing die de belangen van de verschillende partijen respecteert.
Samenleven en samenwerken is in belastende omstandigheden lastig omdat verschillende partijen verschillende en soms tegenstrijdige belangen en verwachtingen hebben. Een probleem- en conflictoplossend proces kan in zo’n omstandigheden vastlopen waardoor de belanghebbenden eveneens vast komen te zitten. Dit is op korte termijn onhoudbaar omdat de samenwerking of het samenleven één aanslepend conflict wordt. De financiële, fysieke en psychologische schade wordt groot.
Vialogos vergroot het probleemoplossend vermogen van leef- en samenwerkingsverbanden door de complexiteit te verkleinen. De betrokkenen krijgen een scherp beeld van het grotere geheel en de manier waarop ze elkaars leef- en werkkwaliteit beïnvloeden en kunnen verbeteren. Met de methode van Vialogos wordt niet enkel het probleem opgelost, maar leren mensen samenwerken om zelfstandig complexe problemen constructief aan te pakken.
(1) De vaststelling van het probleemveld
Een probleem- of conflictsituatie is voor de betrokkenen een diffuus geheel van problemen zonder dat iedere betrokkene alle factoren kent en de samenhang tussen de factoren begrijpt. Met de aanmelder worden het probleemveld en de betrokkenen in kaart gebracht.
(2) De vaststelling van de probleemfactoren
In de tweede fase van het proces worden er gesprekken gevoerd met alle betrokkenen om een inventaris te maken van de probleemfactoren die een rol spelen in hun leef- en werksituatie en wat de consequenties hiervan zijn voor hun leef- en werkkwaliteit.
(3) De vaststelling van de samenhang tussen de probleemfactoren
In een volgende fase wordt er een systeemmodel gemaakt van hoe de verschillende betrokkenen negatief en positief elkaars leef- en werksituatie beïnvloeden. Dit systeemmodel geeft de betrokkenen een transparant zicht op het globale probleemveld en de probleemfactoren.
(4) De punten scherpstellen waarop de samenwerking moet ingrijpen
Vanuit het systeemmodel wordt er een samenwerking uitgebouwd die zich engageert ten aanzien van het corrigeren en bijsturen van de probleemfactoren. Er wordt een gedeeld probleem- en oplossingseigenaarschap gecreëerd.
(5) Vastleggen van de probleemoplossende acties
Vanuit het gedeeld probleem- en oplossingseigenaarschap wordt een gezamenlijk doelen- en actieplan opgesteld dat ingrijpt op de probleemfactoren. Er worden resultaten vastgelegd in termen van concrete verbeterde leef- en werkomstandigheden voor alle betrokkenen. De manier waarop het samenwerkingsverband communiceert over voor- of achteruitgang wordt besproken en vastgelegd
(6) Meten van evolutie, evalueren en bijsturen
De vooruitgang wordt in functie van de vastgelegde resultaten geëvalueerd. Doelen en acties worden geëvalueerd en bijgestuurd waardoor het doelen- en actieplan aan precisie wint. De autonomie van de samenwerking wordt vergroot door te leren evalueren en bijsturen.
(7) Leren vanuit de samenwerking
Het samenwerkingsverband leert samenwerken en vanuit de individuele leef- en werkomstandigheden van de betrokkenen de doelen en acties evalueren en bijsturen.
Dr. Bart Libbrecht promoveerde op de ontwikkeling van deze methode.
De presentatie van de onderzoeksresultaten
Als een ruggengraat om op terug te vallen, voelde ik me gesterkt door Vialogos. Neutraliteit is nodig om verschillende belangen bij een verzoening te beogen. Door oplossingsgericht in communicatie te gaan met anderen werd een nieuw vertrouwen gecreëerd. Een blik van positieve rechtvaardigheid en doelgericht werken waren de sleutel naar een nieuwe open weg en een verlicht denken. [dossier afgesloten in juni 2016]